Twierdza Boyen

Zbudowana w XiX wieku to doskonały  przykład pruskiej fortyfikacji.  Był obiektem o dużym znaczeniu strategicznym dla Prus Wschodnich. Zabezpieczał wschodnią granicę tego państwa przed Rosją Carską i ochraniał drogę prowadzącą do Królewca.

Twierdza zbudowana została na planie sześcioramiennego wieloboku o powierzchni 100 hektarów , ograniczonego sześcioma bastionami. Otoczona ceglasto kamiennym murem wyposażonym w strzelnice i wałem ziemnym oraz fosą.

Do zwiedzania udostępniona jest Brama Giżycka, budynki koszarowe, stanowiska obserwacyjne, warsztat amunicyjny, schrony pogotowia, kopuła pancerna, stanowiska bojowe, brama prochowa, laboratorium amunicyjne, kojec artyleryjski, koszary zapasowe i piekarnia, brama wodna, spichrze zbożowe, wozownia i podziemne schrony koszarowe.

Ciekawą budowlą jest most obrotowy, który znajduje się niedaleko ujścia kanału Łuczańskiego do jeziora Niegocin. Zbudowany został w celu połączenia Giżycka z twierdzą boyen.

Kanał Mazurski

Miał być drogą wodną łączącą Wielkie Jeziora Mazurskie z Bałtykiem, w celu umożliwienia transportu zboża, drewna i surowców budowlanych z Mazur. Trasa kanału, którego niedokończoną do dziś budowę prowadzono z przerwami w latach 1911-1941, wiedzie z jeziora mamry przez miejscowość przystań, jezioro Rydzówka do rzeki Łyny, miejscowość Drużba i wynosi 50,4 km, z czego 20,2 km jest po stronie polskiej a 30,2 km po stronie rosyjskiej. Po stronie polskiej sprawna jest tylko śluza Guja w Piaskach. Aby wyobrazić sobie wielkość tych budowli, należy podkreślić, że na śluzie Leśniewo I  spadek poziomu wody wynosi około 17 metrów. Taki sam spadek jest na Leśniewie II.

Wojnowo

Znane jest głównie dzięki filipinom, którzy osiedlili się tutaj po represjach, bowiem nie uznali reform patriarchy Nikona i kolejnych w rosyjskim Kościele prawosławnym, a wieść niosła, że za granicą starej wiary nie prześladują. Staroobrzędowcy przybyli na Mazury na początku XIX wieku. Na południowym skraju Wojnowa nad jeziorem Duś znajduje się zespół klasztorny. Wokół podwórza ciągną się budynki zakonne i gospodarcze, za nimi na cyplu nad jeziorem można obejrzeć niewielki cmentarz z zabytkowymi krzyżami. W głębi wsi stoi cerkiew z baniastymi hełmami pomalowana na biało-niebiesko, w centrum – świątynia zwana molenną.

Leśniczówka Pranie


Leśniczówka położona jest nad jeziorem Nidzickim, na otoczonej przez las niewielkiej polanie. Zbudowana została w 1880r. Swoją sławę zawdzięcza Konstantemu Ildefonsowi Gałczyńskiemu, który spędził tu ostatnie lata swego życia 1950-1953.  W Praniu napisał jedne z najważniejszych dzieł w swoim dorobku literackim jak: „Kroniki Olsztyńskie”, „Niobe” czy „Wit Stwosz”.

W 1980r. córka Gałczyńskiego, Kira Gałczyńska otworzyła w leśniczówce muzeum ojca. Wewnątrz został odtworzony warszawski gabinet Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. W muzeum zgromadzono listy do ukochanej Natalii, zdjęcia, rękopisy utworów. W sezonie wakacyjnym odbywają się tu koncerty muzyki poważnej, które są połączone recytacją wierszy poety. Spotkać tu można i usłyszeć wybitnych artystów polskiej estrady .

Mosty w Stańczykach

Mosty  w Stańczykach są jedną z najciekawszych atrakcji turystycznych w Polsce. Zaprojektowane zostały przez włoskich architektów przed pierwszą wojną światową. Północny most wybudowano w latach 1912-1914 i tylko na nim położono tor. Prace przerwała wojna. Po południowym moście, który wybudowano w latach 1923-1926, pociąg nigdy nie przejechał. Natomiast po drugim moście przed II wojną światową pociągi jeździły. Zbudowane z żelbetonu mosty mają długość 250 m. i wysokość 36,5 m. Łączą brzegi głębokiego jaru rzeki Błędzianki. Skarpy rzeki umacniane były betonem.

Na półwyspie przy ujściu Krutyni do Bełdan prywatni właściciele – Maria i Cezary Kubaccy –  rekonstruują osadę plemienia Galindów. Stworzono obiekt komercyjny o szczególnym klimacie. Tu odtwarza się codzienne życie Galindów, w widowiskach historycznych przedstawia się różne zwyczaje i rytuały.

Iznota od V w. p.n.e. przez 18 stuleci zamieszkiwana była przez plemię Galindów. Ciągnął się tędy bursztynowy szlak, którym przewożono towary i bursztyn na północ i zachód. Galindowie przez stulecia toczyli walki z sąsiadujacymi plemionami, szczególnie z Jaćwingami, przez których podobno zostali pokonani. Według innej legendy, niemal wszyscy mężczyźni zginęli wcześniej podczas walk z Polakami, a Jaćwingowie zastali w plemieniu tylko kobiety i dzieci. Znane są również przekazy, jakoby to Krzyżacy mieli przyczynić się do ostatecznego upadku Galindów. Natomiast według źródeł krzyżackich Galindia była bezludna już przed.

Piramida w Rapie

To grobowiec pruskiej rodziny Farenheitów wzorowany na budowlach egipskich, powstały na początku XIX wieku. Miejsce wystawienia grobowca nie było przypadkowe. Podobno tu właśnie koncentruje się pozytywna energia kosmiczna, wzmocniona dodatkowo kontem ścian budowli. W grobowcu spoczywają zmumifikowane zwłoki członów rodziny. Piramida znajduje się 9 kilometrów na północ od Bani Mazurskich, blisko granicy z Rosją.

Trzy zespoły bunkrów z czasów drugiej wojny światowej.

Mamerki nad Kanałem Mazurskim były siedzibą Naczelnego Dowództwa Wojsk Lądowych. W Pozezdrzu znajdowała się polowa  kwatera dowódcy SS i policji Himmlera. Radzieje – 20 km od Kętrzyna były kwaterą szefa kancelarii Rzeszy – SS  Hansa Lammersa.

Dużą atrakcją jest bunkier „gigant”, którego ściany i stropy mają grubość 7 metrów! Na dach, gdzie znajdowało się stanowisko przeciwlotnicze, żołnierze wchodzili po stalowych drabinach. Zbudowane współcześnie schody z balustradą prowadzą na dach schronu i dalej do punktu widokowego na jezioro Mamry i okolice.

Kolejne schrony to schrony bojowe, sztabowe, ogromne bunkry, w których ukryto urządzenia techniczne. Korytarze i wnętrza schronów są niezniszczone i dostępne do zwiedzania. Zachowały się zejścia do kanałów oraz cały kanał techniczny łączący bunkry 28 i 30.

Niemcy nie zdążyli wysadzić schronów, zostały one opuszczone bez walki przez wojska Wehrmachtu w styczniu 1945.

12